Van vraaggestuurd naar aanbodgestuurd
Het organiseren van parkeren bezorgt veel lokale overheden kopzorgen. De vraag naar meer parkeerplaatsen komt steeds vaker in conflict met de vraag naar een kwalitatieve invulling van de openbare ruimte. Maar de kostprijs van het inrichten, exploiteren en onderhouden van parkings is aanzienlijk en het is niet eenvoudig om deze kosten door te rekenen aan de gebruikers.
Een parkeerbeleid of parkeervisie uitwerken, start best vanuit een objectieve meting van de parkeerbezetting. Verder is het nodig om niet alleen naar het aanbod, maar ook naar de vraag te kijken. Kunnen we de vraag verminderen door een betere sturing, een correcte tariefbepaling of het zorgen voor alternatieven zoals bvb autodelen. Of kunnen we de parkeercapaciteit niet verhogen tot vervoerswijzen die minder parkeerruimte vragen aan te moedigen. De beste manier om meer capaciteit te creëren is het vervangen van een autoparking door 8 fietsparkings. Een goede startbasis zorgt voor inzicht en mogelijkheden.
Er circuleren veel mythes over parkeren. In mijn blog ’10 mythes
over parkeren’ zetten ik er een aantal van op een rij. Onderzoek en analyse
zijn de beste methode om het parkeerbeleid te objectiveren en te bevrijden van
soms hardnekkige vooroordelen.
